نشانه‌ها

در زندگی انسان نشانه‌ها کاربرد فراوانی دارند، دود نشانه‌ی آتش است، زردی چهره نشانه بیماری و یا ترس  است، درد نیز نشانه است و ... .

نشانه‌ها، خدمت‌گذارانی صدیق و راست‌گویند.

 اگر انسان «دود» را نبیند یا «بوی آن» را استشمام نکند چه می‌شود؟ اگر انسان «علائم بیماری» را نبیند، چه اتفاقی می‌افتد؟ اگر تابلوی «خطر» و «پیچ خطرناک» را نبیند ...

و خلاصه این‌که بدون نشانه‌ها انسان گرفتار خسارت‌هایی گاه جبران ناپذیر می‌شود. حال اگر انسان عملاً این نشانه‌ها را از زندگی خویش بزداید و یا به آنها توجه نکند قطعاً گرفتار تبعات آن خواهد شد.

یکی از این نشانه‌ها «موی سفید» است، موی سفید نشانگر بالا رفتن سنّ و نزدیکی انسان به «لحظه کوچ» است!

در دوره کنونی بسیاری از انسان‌ها به بهانه‌ی زیباتر شدن [و در واقع گاه به خاطر فرار از واقعیتی به نام مرگ] اقدام به رنگ‌کردن موهای سفید سر و صورت خود می‌کنند، غافل از آنکه:

با پاک کردن یک نشانه، آثار و علت آن از بین نمی‌رود.

در روایت است:

«موی سفید [و پیری]، فرستاده مرگ است»

خود را به غفلت نزنیم.